Co ze śledztwem smoleńskim A.D. 2023?

Śledztwo w sprawie Smoleńska kolejny raz zostało przedłużone. Tym razem do 10 października 2023. Od kwietnia 2016 roku zajmuje się nim Zespół Śledczy Numer 1 Prokuratury Krajowej. Jego pracę, w chwili obecnej, nadzoruje zastępca prokuratora generalnego Dariusz Barski. Zajął on miejsce zmarłego 31 marca 2022 roku prokuratora Marka Pasionka. 

Ostatnia fotografia

Ani raport, ani długie śledztwa

nie są w stanie przedstawić tak jasno

- co się stało 10 kwietnia -

jak to zdjęcie, gdzie „prezydent zasnął”.

Nagi korpus na wózku żelaznym

- srebrnej płycie, wyłożonej folią -

położony na wznak (profil prawy),

z rozpłataną na dwie części głową.

Żyć w naszym fałszu

Cztery tytułowe słowa, pochodzą z aktu zawierzenia Rosji i Ukrainy Niepokalanemu Sercu Maryi. Tekstu wygłoszonego przez papieża Franciszka.

Co znaczy żyć w prawdzie? To, że w ogóle zadaję to pytanie, już powinno być dziwne. Bo oznacza, że nie znam prawdy. Przyznaję się bez bicia - tak, nie jestem pewien żadnej politycznej prawdy. Czegokolwiek bym nie przeczytał - o wojnie, o geopolityce, o Smoleńsku, czy o jakichkolwiek bieżących wydarzeniach - jest dla mnie nieweryfikowalne.

Bo nawet jeśli wydaje nam się, że znamy prawdę, to nie możemy wiedzieć do końca, czy to rzeczywiście ona. Damy głowę za to, że nas nie oszukują? Albo choćby palec? Jeśli nie, to znaczy że żyjemy w fałszu. W „naszym fałszu”, bo taki świat sobie stworzyliśmy.

Kładzenie uszu po sobie nie spowoduje, że „przyjdą po nas później”

Wiele osób sądzi, że Polska wykazuje się nadaktywnością, jeśli chodzi o zaangażowanie w konflikt pomiędzy Ukrainą, a Rosją. Trzeba by jednak zapytać, czy zmniejszenie naszej aktywności, lub nawet pasywna postawa, zmieniłby stosunek Rosji do nas, jako państwa. Obawiam się że nie. Tak naprawdę wszystkie nasze dotychczasowe działania, czyli presja na sojuszników aby podnosili sankcje na coraz wyższy poziom; pomoc humanitarna udzielana uchodźcom; zezwolenie na tranzyt przez nasz kraj uzbrojenia na Ukrainę; czy nawet propozycja misji pokojowej NATO, nie przekracza, moim zdaniem, zakresu działań jakie podejmuje się w ramach obrony koniecznej.

Ostatnia rozmowa braci. Czy Jarosław Kaczyński jest szantażowany?

 

Czy to przypadek, że co jakiś czas, ktoś w mediach wyskakuje nagle z twierdzeniem, iż ostatnia rozmowa braci Kaczyńskich ma przełomowe znaczenie dla poznania prawdy o smoleńskiej tragedii?

Nie ma – dla mnie - najmniejszych wątpliwości, że tego rodzaju wrzutki biorą za cel bezpośrednie uderzenie w Jarosława Kaczyńskiego. Nie w jego wizerunek, czy wiarygodność – ale bezpośrednio w niego samego. Należałoby jednak zadać sobie pytanie – po co takie kwestie maniakalnie powtarzać? 

Przecież nawet walczący z PiS, na sztylety, pistolety i kastaniety - Roman Giertych napisał na Twitterze, w ubiegłym roku: „Znając braci Kaczyńskich jestem pewien, że Jarosław Kaczyński prędzej zaryzykowałby swoje życie, niż życie brata. Stąd przypisywanie mu nacisków na ryzykowne lądowanie jest moim zdaniem fałszem”. Są to - przypomnę - słowa Romana Giertycha – jednego z najbardziej nieprzejednanych, osobistych wrogów Jarosława Kaczyńskiego.

"Zdarzenie lotnicze". Niezwykłe relacje smoleńskich świadków (6)

Na czym więc całe to "zdarzenie lotnicze" miałoby polegać? Spróbujmy sobie odpowiedzieć i na to pytanie. Także i tym razem sięgając do relacji świadków. 

Świadek 32 ("Raport 200 Świadków" KP) – N.N. pracownik zakładu produkcyjnego koło garaży

„Byłem tu w tym czasie. Ja go nie widziałem, słyszałem. Podniosłem oczy i wyskoczyłem, a wszystko jeszcze leci w powietrzu, chociaż wysokość nieduża, wszystko w powietrzu – elementy duraluminium. One spadały na ziemię, nieznaczne, nieduże elementy.” 

Czytając tę historię, wyobrażamy sobie, jakby elementy te nie miały żadnej własnej dynamiki, jakby leciały na ziemię jak śnieg, albo jak konfetti wyrzucone z pojemnika umocowanego pod sufitem. 

Świadkowie naoczni. Niezwykłe relacje smoleńskich świadków (5)

  

Nikołaj Szewczenko - czas trwania ujęcia 0:43 (https://youtu.be/61gHsawa-0c) 

Ten naoczny świadek mówi, że gdy samolot przeleciał nad drogą "coś się od niego oderwało". Zaś we wcześniejszej relacji twierdził, że to coś to "część ogonowa". Samolot według Szewczenki w momencie gdy się oderwała, samolot wyrównał lot i "tu poszedł", po czym... "tam upadł".   

"Świadkowie nauszni" pod lupą Antoniego Macierewicza. Niezwykłe relacje smoleńskich świadków (4)

Relacja Rustama Biriukowa – czas ujęcia 0:43 (https://youtu.be/CRpe8iA9MLc) 

Rustam Biriukow- będący dozorcą tego samego hotelu, w którym zatrzymał się Sławomir Wiśniewski – mówi: „I takie maleńkie, jakby od komety, takie coś. I za sekundę plaśnięcie, coś ciężko upadło. Potem nie było wybuchu, to znaczy ani płomienia, ani nic, tylko takie plaśnięcie. Tylko plaśnięcie takie było.”

Prawdziwi świadkowie są marginalizowani, albo przemilczani. Niezwykłe relacje smoleńskich świadków (3)

Czy nie bardziej wiarygodny od Wiśniewskiego, były taki świadek, który nie filmował od świtu - nie wiedzieć czemu - „hobbystycznie” mgły, a na miejscu zdarzenia znalazł się, na pewno przypadkiem, o właściwej, a nie dorabianej ex post godzinie, oraz który faktycznie widział i słyszał wszystko na własne oczy i uszy?

Obraz "katastrofy smoleńskiej", który tkwi w naszej głowie został stworzony przez mistyfikatora. Niezwykłe relacje smoleńskich świadków (2)

Gdy pracowałem w prokuraturze, największą część akt każdego śledztwa "w sprawie" (takim jest i to z 10.04.10), stanowiły tak zwane osobowe dowody rzeczowe. Były nimi głównie zeznania świadków. Ważne było nie tylko to, co widzieli oni na własne oczy, ale także to, o czym byli przeświadczeni; jakie odnosili wrażenia; jakie skojarzenia im się nasuwały, i na czym koncentrowały się ich myśli podczas, oraz po wydarzeniach. Dopiero w dalszej części brało się pod uwagę inne dowody osobowe, w tym opinie biegłych i analizy ekspertów. Ale dopiero jako uzupełnienie zeznań świadków. Te były bowiem podstawowe.

Mamy taką prawdę o Smoleńsku na jaką zasługujemy? Niezwykłe relacje smoleńskich świadków (1)

10 czerwca 2010 roku, pod namiotem Solidarnych 2010, na Krakowskim Przedmieściu, były zastępca szefa Kancelarii Prezydenta – Jacek Sasin, powiedział :

Ja rozmawiałem z takim emerytowanym pilotem z tego 36 pułku, który zresztą tysiące godzin wylatał na tym tupolewie. I on odsłuchiwał to nagranie z czarnej skrzynki, które pani Anodina puszczała tam, na tej konferencji prasowej swojej. I tam jest takie uderzenie, które zostało zinterpretowane jako uderzenie o drzewo, prawda. On mówił, że to absolutnie nie jest prawda że to jest uderzenie o drzewo. Że to jest bardzo charakterystyczny odgłos kół, które uderzają o podłoże, prawda. Że jak ktoś latał tym samolotem, te tysiące godzin to dokładnie ten odgłos zna, prawda." (https://youtu.be/NX8c88s1b3c)

Posłowie: Smoleńsk - test klasy politycznej

Michael Montaigne pisze w „Próbach”, że pierwszym znakiem „skażenia obyczajów jest wygnanie prawdy”. Zaraz potem przytacza słowa Pindara, iż prawdomówność to pierwsza rzecz, której „Platon żąda od sternika swojej Rzeczypospolitej”.

Czytając to, zastanawiam się jaka jest nasza klasa polityczna? Czy okłamuje nas, czy mówi prawdę? Każdy na ten temat ma na pewno własne zdanie. Ale wydaje mi się, że warto przyjrzeć się jak to widział XVI-wieczny francuski filozof i eseista.

Pewien starożytny – pisze Montaigne – powiada, iż kłamać to znaczy „dawać świadectwo iż za nic się ma Boga, a równocześnie obawia ludzi”. Cóż może być gorszego – konkluduje – niż śmiałość wobec Boga i tchórzostwo wobec ludzi?

I tu, moim zdaniem, trafia w samo sedno. Kłamstwo rodzi się z lęku. Wynika ono z obawy przed: utratą władzy, śmiercią cywilną, spadkiem stopy życiowej, ludzką opinią, nawet pozbawieniem życia. Potrafię to zrozumieć. Jako dziecko wymyślałem najbardziej nawet niezwykłe historie, aby ujść przed konsekwencjami tego co nabroiłem. To były te pierwsze kłamstwa zrodzone ze strachu.

Rozdział XVII: Porządek wydarzeń 10 04 2010

7:21 Start z Okęcia Tu-154M(1)

7:25 Lądowanie „dziennikarskiego” Jaka-40/044 na lotnisku „Siewiernyj" w Smoleńsku(2)

7:36 Okęcie informuje Moskwę o wylocie PLF-101(3).

7:40 Pierwsza pozorowana(4) próba podejścia Iła 76 obserwowana przez dziennikarzy po tym jak wysiedli z Jaka-40/044 (piętnaście minut po lądowaniu samolotu dowodzonego przez Artura Wosztyla(5).