XL. Hipotetyczny rozkład startów i lądowań samolotów biorących udział w uroczystościach katyńskich w dniu 10.04.2010 roku

Radosław Sęp, pod koniec filmu Jacka Kruczkowskiego "10.04.10 - Na własne oczy" wypowiada znamienne słowa, które cały czas brzmią mi w uszach, gdy po raz któryś z kolei przeglądam zdjęcia i fragmenty filmów z 10 kwietnia 2010 roku:

Patrząc przez lupę (przez wizjer) mamy wrażenie nieuczestniczenia w wydarzeniu. Mamy wrażenie, że my nad tym... że my to obserwujemy, ale my nad tym panujemy. Bo my możemy to obserwować bliżej, dalej, możemy skierować kamerę w inne miejsce. Możemy interpretować to co widzimy, poprzez pokazywanie rzeczy, które są obok. 

W książce, którą tym rozdziałem zamykam, starałem się odrzucać interpretacje filmowców i oficjalnych narratorów wydarzeń dnia 10 kwietnia 2010. Nie wiem czy mi się to do końca udało. Nie jestem pewien, czy dobrze odczytałem materiały do których miałem dostęp. Nie wiem w końcu, czy nie uległem pod drodze czyjejś manipulacji czy dezinformacji. 

Starałem się też nie przywiązywać do raz powstałego obrazu wydarzeń, ale cały czas poszukiwać nowych rzeczy, analizować je i weryfikować swoją hipotezę od nowa. Książkę tę, pomimo że tym rozdziałem  - jak powiedziałem - zamykam, mam zamiar w dalszym ciągu poprawiać. Z tego właśnie powodu zdecydowałem się jej nie publikować. Chciałbym aby żyła, rozwijała się i zmieniała, dopóki prawda o 10 kwietnia 2010 nie wyjdzie na jaw. Najnowszą jej wersję będzie można zawsze znaleźć w wersji cyfrowej, na moim blogu, pod adresem - xl4.pl . 

Chciałbym tu dodać, że nie uważam się ani za publicystę, ani dziennikarza społecznego, pisarza, czy poetę. Jestem bloggerem, I uważam, że jest to powód do dumy. To właśnie bloggerzy, w całym smoleńskim śledztwie, odegrali niebagatelną, jeśli nie decydującą rolę. Od ponad pięciu lat większość z nich bezkompromisowo poszukuje prawdy. I nie robi tego dla tantiemów, zaszczytów, władzy. Piszą, dociekają, dyskutują, choć mają pełną świadomość, że w zamian będzie się na nich tylko wieszać psy, opluwać, oraz dyskredytować to co robią. Ja osobiście, najwięcej informacji uzyskałem właśnie z blogów. Czytałem bloggerskie analizy, zastanawiałem się nad nimi. Z nich też zaczerpnąłem wiele dokumentów, odkryć i pomysłów. Dziś nie jestem w stanie stwierdzić nawet co od kogo i w jakim stopniu.

Poniżej przedstawiam hipotezę - możliwą/niemożliwą wersję wydarzeń jaka według mnie mogła mieć miejsce w dniu 10 kwietnia 2010 roku. Zakłada ona, że w tym dniu na uroczystości katyńskie mogły wylecieć trzy samoloty. Wszystkie kierowały się, według tej wersji, na XUBS w Smoleńsku. Szczegóły i cały proces dochodzenia do tej hipotezy staram się przedstawić we wcześniejszych rozdziałach. Teraz tylko podsumowując, chciałbym streścić wynik mojej prawie pięcioletniej pracy. Dodam tylko jeszcze, że czas jakim się posługuję w tym rozdziale to czas polski chociaż uważam, że tego dnia zarówno czas warszawski jak i moskiewski były zmanipulowane zarówno przez "smoleńskich, jak i warszawskich monterów".

Hipoteza 

6:05 - 6:15 – startuje z Okęcia Jak40/044 A. Wosztyl; 

6:25 - 6:40 – startuje z Okęcia Jak40/047?;

7:21 - 7:27 – startuje z Okęcia Tu-154/101 A. Protasiuk.

7:33 – startuje z Wnukowa Ił-76 Frołow;

7:45 - 7:50 – ląduje na Siewiernym Jak40/044; 

8:00 - 8:10 –  pierwsze, nieudane podejście  Iła-76;

8:15 - 8:21 – ląduje, (prawdopodobnie na Siewiernym), Jak-40/47?; 

8:17 -8:23 – drugie podejście Iła-76; 

8:27 - 8:35 – „Tu-154 Protasiuka” próbuje podejść na Siewiernyj, po czym odlatuje na lotnisko zapasowe (Wnukowo? Witebsk?)
8:30 - 8:40 - trzecie podejście Iła, "wybroska" niektórych elementów złomu lotniczego

To, co przedstawiłem powyżej (powtarzam to jeszcze raz) jest tylko hipotezą, którą będę starał się (licząc na osoby mające jakąkolwiek wiedzę w tej sprawie), w miarę możliwości uściślać i weryfikować. Poniżej przedstawiam tę hipotezę nieco poszerzoną.

13 dziennikarzy nie wyleciało z Okęcia o godzinie 5:00 rano 10 kwietnia 2010 jak to wcześniej zaplanowano, ale już po świcie, zaraz po godzinie szóstej. Początkowo założono, że połowa żurnalistów będzie podróżować jednym Jakiem, wspólnie z Prezydentem (Jakiem nr 044), a druga z innymi Vipami w Jaku nr.045. Ale w końcu zarówno wojsko, jak i Kancelaria uznały, że w związku z zagrożeniem terrorystycznym (ryzyko uprowadzenia samolotu UE) dziennikarze polecą jednak jako osobna grupa. 

Silnik w pierwszym z Jaków nie chciał odpalić i KP postanowiła, że szybko przesadzą dziennikarzy do 44-ki. Tej którą miał zapewne pierwotnie lecieć Prezydent i towarzyszące mu osoby. W hangarze stał wprawdzie jeszcze jeden rezerwowy Jak-40, posiadający prawdopodobnie numer 047, ale przygotowanie go do lotu zajęłoby trochę czasu, więc aby go nie tracić postanowiono, że dziennikarze przesiądą się do 44-ki i polecą jako pierwsi, a 047 będzie już w tym czasie przygotowywany do lotu i wystartuje zaraz po nich. Jednak nie udało się to wszystko zrobić tak szybko i drugi Jak wystartował z 25-cio minutowym opóźnieniem.
Czy pan Prezydent z Małżonką, polecieli jako pasażerowie drugiego Jaka, czy też Tupolewa - nie wiem, chociaż sądzę, że drugiego z samolotów (Tu). W każdym razie drugi Jak-40, z osobami na pewno podlegającymi ochronie (o statusie co najmniej VIP) moim zdaniem wystartował około 25 minut po pierwszym.

W czasie gdy żurnaliści przechodzili z 45-ki do 44-ki, Jak-40 nr 047 był już moim zdaniem przygotowywany do lotu.   

Jednym słowem - rano z Warszawy do Smoleńska wystartował nie jeden dziennikarski Jak posiadający nr 044, ale dwa - 044 i 047. Pierwszy wyszedł z Okęcia około godziny 6:05 (dziennikarski), a drugi (posiadający status HEAD lub VIP) prawdopodobnie około godziny 6:30. 
Czym poleciał Prezydent? 
Ponieważ wojsko posiadało tylko jedną czynną Tutkę, więc aby ochronić Prezydenta najpierw postanowiono, że poleci właśnie Jakiem (których było więcej) aby zmylić potencjalnego (lub realnego - nie wiem jaki był stan wiedzy wojskowych i KP na dzień 10 kwietnia 2010) przeciwnika. Dodatkowo, dla zwiększenia   bezpieczeństwa Głowy Państwa, postanowiono, że o godzinie 7:00 poleci Tupolew. Ale ponieważ nastąpiły opóźnienia Prezydenta w końcu skierowano do Tutki.  W każdym razie cel tej operacji był taki, aby wszystkie trzy samoloty mogły pojawić się nad XUBS w Smoleńsku niemal w jednym czasie. Mogło tak się stać, ponieważ Tu-154M był wówczas najszybszym pasażerskim samolotem na świecie. I właściwie niewiele brakowało, aby plan ten udało się zrealizować. O godzinie 7:45-7:50 (czyli planowo) na "Siewiernym" wylądował Jak z dziennikarzami. Dwadzieścia pięć minut po nim, pojawił się drugi Jak, który wywołał konsternację u kontrolerów lotu, jako samolot nieplanowany. Leciał on w asyście Tupolewa i udało mu się z prawdopodobnie z jakimiś niewielkimi perturbacjami wylądować około godziny 8:20. Niestety - te dwadzieścia pięć minut opóźnienia pozwoliło Rosjanom przygotować się na przylot niechcianych gości. Tupolew nie mógł już wylądować na Siewiernym. Pomimo dwukrotnych prób podejścia nie przyziemił tam z uwagi na silną mgłę, mylne komunikaty kontrolerów i blokującego mu lądowanie Iła-76. Odleciał około godziny 8:35 na lotnisko zapasowe. Najprawdopodobniej do Moskwy lub do Witebska.